👉️एक मार्मिक प्रेम कथा=(सत्य घटनामा आधारित) पूरा पढ्नु होस ! 🤔🙄😮😯

रातको साठे दस भैसकेको थियो,सुत्ने तरखरमा थिए,नानुले फोन गरेर online बोलाइ,त्यसैले फेसबुक खोलेर chat off गरेर online बसे।हामी बिच कुरा हुँदै थियो,एउटा नया केटिसाथीले message गर्नुभयो।यसो हेरे,लेखिएको थियो,"मेरो पनि कथा लेखिदिनु हुन्छ कि भनेर frn request गरेको,खाली offline मा बस्नुहुदो रहेछ..." अनि मैले भने,"लेखेर पठाउनुस न,मिलाएर लेखिदिन्छु नि..." त्यसपछि म chat मा नानू सग bg भए।लगभग रातको साढे एघार भएको थियो,फेरि नया साथिको message आयो,जसमा लेखिएको थियो...

मेरो घर लमजुङ,slc को exam दिएर बसेको थे,ठुलो दिदि काठमाडौमा बस्नुहुथ्यो,दिदिले बिदामा काठमाडौ बोलाउनु भएको थियो,त्यसैले म लमजुङ बाट काठमाडौ जानको लागि बैशाख ४ गतेको दिन बिहानै बस चढे।मेरो सिटमा एउटा केटा थियो,हामिबिच कुरा हुन थाल्यो।उ पनि लमजुङकै रहेछ,तर मैले उसलाई भने पहिलो पटक देखेको,त्यसैबेला हामिले फेसबुकमा साथी बन्यौ।समय बिस्तारै चल्दै थियो,उसले मलाई एकदिन फेसबुक बाटै purpose गर्यो।उ पनि hancy थियो,behaviour पनि राम्रो थियो,अनि caste पनि मिल्थ्यो,त्यसैले मैले उसको purpose accept गरिदिए,म पनि उसलाई deeply माया गर्न थाले,हाम्रो भेट बेला-बेला भैरहन्थ्यो।समय बेग हानेर केही अघि बढ्यो,मैले एघारको exam पनि दिए,उसले 12 को exam दिएर बसेको थियो।एकदिन उसले मलाई भेट्न बोलायो,म पनि उसलाई भेट्न गए,त्यो दिन उस्ले मलाई भन्यो,"म अब बिदेश जाने processing मा छु,dad ले गरेको रिड ६ लाख जति छ,त्यो पनि तिर्नु छ,अनि आएर तिमिसग बिहे पनि गर्नु छ,बचेको पैसाले यहि नेपालमै केही कुरामा लगानी गरेर केही गर्नु छ,तर बिदेश बाट फर्किए पछि,एउटा सेकेन्ड hand भए पनि राम्रो bike किन्नु छ,यहा एउटा bike नचडी कसैले पनि पैसा कमाको छ भन्दैन रैछ,bike चडे पछि चै,"ल ! यस्ले गरेको छ है भन्छन्" अब तीन बर्ष हो,please,त्यतिबेला सम्म मलाई पर्खेर बस ल,म तिमिबिना बाच्न सक्दिन..." मलाई के भनु-भनु भयो,किनकि म उसलाइ आफू बाट टाढा राख्नै सक्दिनथे,तर उसको पनि सपना थियो,रिड तिर्छु,बिहे गर्छु,बचेको पैसाले केही गर्छु भन्ने,त्यसैले पनि मैले भने,"के कुरा गरेको यस्तो,म अब तिम्रो मात्र हो,म तिम्लाइ नै पर्खेर बस्ने छु,बरु तिम्ले चै मलाई पैसा कमाएपछि बिर्सने होला..." उस्ले मेरो कपाल मसार्दै भन्यो,"म बाट त्यस्तो हुन सक्दैन नानू,तिमि नै मेरो पहिलो प्रेम हो र अन्तिम पनि..."

दसै नजिकिदै थियो,उसको बिदेश जाने दिन पनि आयो,दसै पनि नभनी जानू पर्ने उस्को बाध्याता थियो,त्यसैले पनि मलाई झन नरमाइलो लाग्यो,यो मेरो मन केही गरे पनि छुटिनै मानेन,त्यतिबेला उस्ले भन्यो,"म पुग्ने बित्तिकै फोन गर्छु नि,किन रोएको,नरोउ न please,म हाम्रै लागि त जान लाको हो नि,सधैको लागि जान लागेको हो र?please रुन छोड..."

अनि मैले पनि आफुलाइ केही सम्हाल्दै बिदा गरिदिए...

त्यसको भोलिपल्टको दिन म एक्लै कोठामा tv मा समाचार हेर्दै थिए,tv ले भन्न थाल्यो,"हिजो दिउँसो ३:४५ मा दुबैको लागि उडेको यति airlines को plane,दुर्घटना भएको छ,मृत्यु हुनेहरुमा लमजुङको राजेन्द्र थापा मगर..." भनिसक्दा म बेहोस हुन पुगेछु,बिउझिदा hospital मा थिए,doctor ले dad लाई चिन्ता गर्नु पर्दैन,एकैचोटि एकदम राम्रो र नराम्रो कुरा सुन्ना ले यस्तो हुने गर्छ भन्नू भएछ...

त्यसपछि dad ले मलाइ सोध्नु भयो,"तैले त्यस्तो के खबर सुनिस ह,भन त मलाइ..."

तर म मौन बसिरहे...

धेरै पछि,अस्ति उसलाइ सपनीमा देखेको थिए,म कता हो कताको जङ्गलमा घाँस काट्न गएको हुदो रैछु,अनि उसले मलाइ हेर्दै नजिकै आएर भन्यो,"मैले गर्दा यतिका दुख पायौ है,अझै पनि मलाई पर्खेर बसेको छौ,भो अब अर्कै बिहे गर,म त्यसमै खुसी हुनेछु।" अनि म छटपटाएर बिउझिन पुगेछु,पसिनाले जिउ पुरै भिजेको रहेछ,अनि आखाबाट आँसु खस्दै रहेछन्...

यति पढिसक्दा मेरो पनि आखाबाट आँसु झरिरहेको थियो।अनि मैले भने,"आफुलाइ अलि strong बनाउन कोसिस गर्नुस् न,केही समय पछि आफै मन हल्का हुन्छ..."

अनि उहाले भन्नुभयो,"कहिले हुन्छ मेरि मन हल्का ह ? चार बर्ष भैसक्यो,तर पनि भुल्न सकेको छैन,जति मन हल्का भए पनि मनको मान्छे मनमै हुन्छ नि,होइन र ?

अनि मैले एकछिन सम्म केही reply नै गरिन,अनि like को stiker send गरे;किनकी म सग उहालाई सम्झाउन कुनै सब्द नै थिएन !!!

अनि मैले उहाको कथा बाट बुझे कि,मान्छेको जिन्दगिमा धेरै चाहनाहरु हुदो रहेछ,कति चाहनाहरु पूरा गर्न नपाउदै,यो मृत्युले भन्ने सब्द ले कति सपनाहरु अधुरो बनाइदिदो रहेछ,र त्यो मृत्यु पछि त्यो सपना पूरा गरिदिने कोहि पनि हुदैन रहेछन् !!!

written by:- Sagar vlogs 

follow my page 👉️ sagar m. vlogs all in one